Laten we ‘spanning facilitators’ worden voor een utopische toekomst (NL)

Groepsfoto van een Coalitie van Hoop (door Hilde Segond von Banchet, 2023)

Beste toekomstvormer,
Hier spreekt een coalitie van hoop. Hoop in het donker, zoals de activistische onderzoeker Rebecca Solnit het uitdrukt. Donker, misschien, vanwege de reële planetaire crisis waarmee we worden geconfronteerd – daar hoeven we je niet aan te herinneren – maar vooral donker omdat het onmogelijk is om met zekerheid te kunnen zeggen wat ons te wachten staat.

– Een blogpost door een Coalitie van Hoop (Lotte Grunwald, Bart Hamming, Koen Wessels, Kelly Streekstra, Sabine Brander, Stefan Gevaert, Mirjam Scholtens, Jeff Adams, Wouter Buursma, Katrin Enting, Tess Beukema, Ezra Dirks)

Hoewel de toekomst fundamenteel onzeker en open is, zijn we allemaal mede verantwoordelijk voor het vormen ervan. In deze duisternis is hoop als een lichtvonk die op levens en toekomsten schijnt die het waard zijn om naartoe te handelen. De geschiedenis leert ons dat doorbraken plaatsvinden wanneer mensen – verlicht door hoop – samenkomen, reflecteren, zorg dragen voor elkaar en handelen vanuit moed en liefde.

De wereld waarin we vandaag leven is doordrongen van sociale en ecologische onrechtvaardigheid, en het is dringend nodig om onze aanwezigheid op aarde meer regeneratief, harmonieus en wederkerig te maken. Vanuit deze startpunten zijn wij – als een kleine coalitie van studenten en professionals – de afgelopen maanden regelmatig samengekomen. Als groep hebben we ervaring in regeneratieve landbouw, duurzame financiering, persoonlijk leiderschap, toekomstdenken, activisme en meer. We hebben tijdens onze samenkomsten kritisch gekeken naar onze commitments en de uitdagingen die we ervaren met betrekking tot een duurzame toekomst. In deze blogpost willen we met je delen wat dit voor ons aan het licht heeft gebracht, in de hoop dat het je zal inspireren in je eigen proces om de toekomst mede vorm te geven.

Het is tijd om spanningen te omarmen

Wat we willen delen vindt zijn oorsprong in een eenvoudige, maar krachtige ervaring. De ervaring dat zelfs als we samenkomen met een groep mensen die zich inzetten voor een gemeenschappelijk doel – bijvoorbeeld om de menselijke aanwezigheid op aarde op meer harmonieuze, zorgzame en wederkerige manieren vorm te geven – we allerlei spanningen tegenkomen die het moeilijk maken echt een verschil te maken. Sterker nog, we lopen niet alleen tegen spanningen ‘tussen ons’ aan, maar ook ‘in onszelf’. Neem bijvoorbeeld de volgende twee contrasterende stemmen:

• “Ik wil graag reizen, samenkomen met dierbaren en culturele ervaringen opdoen”
• “Ik voel de behoefte om lokaal te leven en mijn persoonlijke impact op het milieu te verminderen”

Herkenbaar? Ervaar je beide stemmen in jezelf? Zie je ze in de groepen of initiatieven waar je deel van uitmaakt? Zie je de waarde en aantrekkelijkheid van beide stemmen? We vermoeden van wel. Want als groep zijn we dit soort spanningen niet alleen met elkaar tegengekomen, we hebben ze ook zien opduiken in recente interacties die we samen en individueel hebben gehad op het gebied van duurzaamheidstransities. Toch hebben we ook iets anders gezien. We begonnen deze spanningen zelf op te merken, maar ook de manier waarop deze spanningen worden benaderd. Ongemakkelijk als ze zijn, ervaren we spanningen vaak als negatief. Als dingen waar we vanaf willen komen, om oplossingen voor te vinden, om op te lossen.

Na enige tijd samen te hebben geëxperimenteerd en gespeeld met spanningen zoals hierboven vermeld, willen we een andere kijk voorstellen. We willen namelijk voorstellen om spanningen te omarmen. Niet als doel op zich, maar als voorwaarde om te leren en voor zinvolle verandering. We willen de suggestie doen dat, waar we spanningen vaak als verlammende conflicten ervaren, we ze ook als generatief zouden kunnen ervaren. Spanningen nodigen ons uit tot een holistische blik, om alle delen van onszelf te verwelkomen en te zoeken naar handelingsrichtingen die recht doen aan complexiteit. Het wordt interessant wanneer we beginnen om spanningen te onderzoeken en de waarde beginnen te zien die aan beide kanten van een spanning zit. Binnen onszelf, binnen gemeenschappen en binnen de samenleving als geheel. Als dit met zorg en openheid wordt gedaan, kan dit hoop in het donker brengen en nodigt het uit om samen te werken op manieren die eerder onmogelijk leken te zijn.

Oké, laten we wat concreter worden. Wat bedoelen we met een spanning, en over welke spanningen hebben we het precies? Eigenlijk vonden we dat het woord ‘spanning’ (‘tension’ in het Engels) niet helemaal omvatte wat we probeerden uit te drukken. Om een ​​begin te maken met het beantwoorden van deze vragen, besloten we daarom om zelf een woord te bedenken, een definitie, een metafoor en de begin van een typologie. Laten we beginnen met het woord en de definitie:

Tenflictie
[ten-flik-sie] • Zelfstandig naamwoord

Het gevoel verscheurd te worden tussen belangrijke maar ogenschijnlijk tegengestelde wereldbeelden, benaderingen, interesses, manieren om iets aan te pakken, waarden of emoties. • “Moet ik nú klimaatactie ondernemen of eerst reflecteren op mijn levensstijl? Ik voel een tenflictie…”

Laten we, om deze definitie wat verder uit te pakken eens kijken naar de metafoor van een blad van een boom. Om een ​​blad gezond te laten zijn en te laten groeien, heeft deze een hoofdnerf nodig. Vertakkend vanuit de hoofdnerf groeien zijnerven in tegengestelde richtingen, waardoor het blad twee kanten krijgt. Terwijl het blad tot zijn volledige vorm groeit, buigen de nerven naar de punt van het blad, waar ze samenkomen en het blad een geheel wordt. Om heel te worden, heelheid te behouden en volledig te bloeien, moet een blad diens energie investeren in tegengestelde richtingen, maar uiteindelijk maken deze tegengestelde richtingen deel uit van een groter, geïntegreerd creatieproces.

Als je een klein dier zou zijn, laten we zeggen een kikker, en je zou op een blad gaan staan, zou je er hopeloos vanaf vallen als je met al je gewicht aan één kant van het blad zou staan. Maar, als je beide kanten van het blad zou gebruiken, en misschien een beetje rond zou dansen om je balans te bewaren, kun je wellicht een balans vinden en genieten van het uitzicht. Net als in dit metafoor van een blad, willen we suggereren dat het nodig is om te streven naar een oprecht, waarderend en creatief gesprek tussen de ogenschijnlijk tegengestelde krachten waarmee we worden geconfronteerd wanneer we denken en werken aan een duurzaam en goed leven.

Voortbouwend op de metafoor van het blad is het mogelijk om scherper te kijken naar de verschillende tenflicties die spelen binnen gemeenschappen en groepen die werken aan een duurzaam, goed leven. Dat deden we samen met de bewoners van Ecowijk Mandora, waar we 2,5 dag doorbrachten op werkretraite en verschillende sessies organiseerden, en met de deelnemers van het evenement ‘rural utopia’, die we vroegen om samen met ons een “tenflictieboom” te bouwen, om reflectie en gesprekken op gang te brengen over de tenflicties die tijdens het evenement werden ervaren.

Lees ‘een overzicht van de belangrijkste tenflicties’

Laten we tenflictie-facilitators worden

Nu de wereld wordt geconfronteerd met de ongekende uitdagingen van de planetaire crisis, is het belangrijk om te luisteren naar de tenflicties in de gesprekken en initiatieven die deze uitdagingen omringen. We willen je dan ook uitnodigen om ons te vergezellen in dit proces waarin we de tenflicties die aanwezig zijn in (het handelen naar) een duurzaam, goed leven actief opzoeken, en om hierdoor de mogelijkheid te creëren om van elkaar te leren en transformatie te bevorderen. Ons vermoeden is dat een utopische toekomst erin slaagt de wijsheid van beide kanten van de tenflicties die we tegenkomen te integreren. Het is aan ons om die wijsheid naar boven te halen!

Op ons persoonlijke pad van interactie met verschillende tenflicties, met name die tussen ‘vertragen – handelen!’, zijn we geïnspireerd door verschillende vormen van communicatie en betrokkenheid, die het belang benadrukken van het luisteren naar tegenstrijdige gevoelens, waarden en standpunten. We hebben ons laten inspireren door gespreks- en conflictoplossingsmethoden die radicaal anders zijn dan we gewend zijn in de hedendaagse Westerse samenleving, zoals ‘Het Maorigesprek’ en Deep Democracy. Door deze ervaringen zijn we tot het inzicht gekomen dat zulke methoden kunnen helpen om vertrouwen op te bouwen, wederzijds begrip te kweken en rechtvaardigere en effectievere oplossingen te creëren voor de uitdagingen waarmee verschillende gemeenschappen worden geconfronteerd. Bovendien kunnen dergelijke benaderingen, door het belang van diverse perspectieven te benadrukken en actief in te gaan op tegenstrijdige standpunten, leiden tot creatievere en duurzamere oplossingen, die gebaseerd zijn op de collectieve wijsheid en expertise van een gemeenschap. Om je te inspireren om samen met ons Tenflictie-facilitator te worden, zijn we begonnen met het ontwikkelen van een eigen methodologische toolkit. Hier is een richtlijn die als startpunt dient voor het gebruik van de metafoor van het blad, om te beginnen met het aangaan van tenflicties om wederzijds leren en transformatie te bevorderen!

Lees de richtlijn die we hebben gemaakt: ‘Paden door het bos van tenflictie’

Laten we samen tenflicties faciliteren, Utopia wacht op ons!